W przyszłości, która może zdarzyć się jutro lub za tysiąc lat, nastąpił straszliwy kataklizm, który zniszczył naszą cywilizację i większość życia na Ziemi. Oto ostatnie chwile naszej planety. Wszędzie zgliszcza i ciemność. Ostatnie ślady cywilizacji to puszka Coca-Coli i strzępy starych gazet. Ani jednego ptaka, ani jednego zwierzęcia, gdzieniegdzie tylko bandy zdziczałych kanibali.
Na tle martwego pejzażu dwie ruchome figurki – to ojciec i syn przemierzają zniszczoną planetę. Przed nimi pełna niebezpieczeństw droga w nieznane, wokół nich – świat umarłej nadziei, rozpaczy, strachu, a w nich – wciąż tląca się nadzieja i wzajemna miłość.
„Droga” – połączenie powieści drogi, powieści przygodowej oraz horroru – jest uznawana za największe arcydzieło Cormaca McCarthy’ego. Oprócz Nagrody Pulitzera (2007) została wyróżniona również najstarszą angielską nagrodą w dziedzinie fikcji – The Tait Black Memorial Prize. Wśród czytelników i krytyków utrwaliła pozycję Cormaca McCarthy’ego jako pisarza wybitnego.
„Opowieść o skazanej na tragiczny koniec wędrówce, podana zaskakująco pięknym językiem, w najbardziej ponurych momentach osiągającym lotność poezji – jakby cmentarne ballady Nicka Cave’a czy Toma Waitsa przepisać na oszczędną, chirurgiczną prozę. «Droga» to czarna jak węgiel elegia o tym kolorowym raju, w którym żyjemy, nie zdając sobie sprawy z naszego szczęścia. Niewiele znam książek tak silnie grających na emocjach”.
(Jacek Dukaj)
